Η Τουρκία έτοιμη να εισβάλει σε Συρία και Ιράκ...

Αλλάζει στάση η Τουρκία, δηλώνει ο Ερντογάν, χωρίς να αναφέρει λεπτομέρειες γι αυτή την τουρκική στροφή...

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Πηγή GrCitizen

Το ανατολίτικο παζάρι του Ερντογάν, μετά τις καταγγελίες αρχηγών κρατών (Αίγυπτος, Ιράν) από του βήματος του ΟΗΕ, φαίνεται πως "έκλεισε", αφού ο τούρκος Πρόεδρος δήλωσε πως "αλλάζει η στάση της Τουρκίας απέναντι στους τζιχαντιστές", ομολογώντας ευθέως και παγκοσμίως την "ευεργετική" πολιτική που εφάρμοσε ο ίδιος ως πρωθυπουργός της Τουρκίας, αφού παρείχε εκπαίδευση, εξοπλισμό, υποστήριξη (μέχρι και τούρκοι αξιωματικοί βρέθηκαν σκοτωμένοι στην Συρία, μετά από μάχες του Συριακού Στρατού με τζιχαντιστές) και νοσοκομειακή περίθαλψη!!!

Ο τούρκος πρόεδρος, δηλαδή, ομολόγησε την συμμετοχή και την ευθύνη του για τον θάνατο των περίπου 300.000 νεκρών από την έναρξη του πολέμου στη Συρία και στη συνέχεια στο Ιράκ, ομολόγησε την ενοχή του για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, αλλά... δεν του επιβάλλεται καμία τιμωρία, αφού "υποσχέθηκε" πως θα αλλάξει τη στάση του και με νόμο που θα ψηφίσει το τουρκικό κοινοβούλιο, ο τουρκικός στρατός θα συμβάλει στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών. Βέβαια, η συμβολή αυτή, πέρα από βομβαρδισμούς της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, σημαίνει είσοδο - εισβολή τουρκικών στρατιωτικών τμημάτων σε Ιρακινά και Συριακά εδάφη, με άγνωστα αποτελέσματα...

Πότε και πως θα αποχωρήσει, όμως, ο τουρκικός στρατός;
Τι θα συμβεί εάν η "παρουσία" του (μέσω της συμμετοχής του σε στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των τζιχαντιστών) δεν γίνει αρεστή και αποδεκτή από τις ηγεσίες των κρατών στα οποία θα εισβάλουν οι τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις;
Πώς θα αντιδράσουν οι Κούρδοι, αφού είναι δεδομένο πως η Τουρκία θα "επιχειρήσει" στη βόρεια και βορειανατολική Συρία, αλλά και στο βόρειο Ιράκ, σε περιοχές δηλαδή όπου ζουν και μάχονται ήδη Κούρδοι;
Τι θα σημαίνει αυτή η τουρκική "εισβολή" της οποίας ο τρόπος και ο χρόνος αποχώρησης δεν έχουν διευκρινιστεί;
Τι ακριβώς συμφώνησε (που και πως θα κινηθεί ο τουρκικός στρατός) με τον Μπάρακ Ομπάμα ο Ταγίπ Ερντογάν;

Ερωτήματα που είναι βέβαιο ότι θα απαντηθούν στο άμεσο μέλλον, αλλά σύμφωνα με τα ήδη γνωστά δεδομένα (βλέψεις της Τουρκίας τόσο στη βόρεια - βορειοανατολική Συρία, όσο και στο βόρειο Ιράκ, όπου κατοικούν Κούρδοι και υπάρχουν σαφείς υπόνοιες για τη δημιουργία ενός Κουρδιστάν που σημαίνει προβλήματα με την Τουρκία λόγω του ΡΚΚ, αλλά και εξαιτίας του τεράστια οικονομικού - ενεργειακού ενδιαφέροντος των συγκεκριμένων περιοχών που θεωρούνται πετρελαιοπαραγωγικές) για την γεωοικονομική, γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση των περιοχών που πρόκειται να δράσει ο τουρκικός στρατός και με επιπλέον το ιστορικό χαρακτηριστικό της Τουρκίας, λόγω Κύπρου, ότι δηλαδή δεν αποχωρεί από περιοχές που καταλαμβάνει, το κύριο ερώτημα που τίθεται είναι: Τι υποσχέθηκε, λοιπόν, ο αμερικανός Πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα στον τούρκο νεοσουλτάνο Ερντογάν (εκτός από την διαγραφή των εγκλημάτων στα οποία συμμετείχε), προκειμένου να εξασφαλίσει την συμμετοχή της Τουρκίας σε έναν πόλεμο τον οποίο η Δύση μπορεί να κερδίσει χωρίς να υπάρξουν επίσημες στρατιωτικές δραστηριότητες;

Η είδηση της αλλαγής στάσης του Ερντογάν προς τους τζιχαντιστές, έχει πολλά κενά, αλλά και πολλούς κινδύνους για περαιτέρω αποκαλύψεις της συμμετοχής του τούρκου Προέδρου στην δημιουργία της έκρυθμης κατάστασης στην Μέση Ανατολή, αλλά και στην -υπό την κάλυψη του ιδίου- εγκληματική δραστηριότητα των φανατικών εξτρεμιστών ισλαμιστών τζιχαντιστών, μερικοί εκ των οποίων ενδέχεται να δώσουν στοιχεία τουρκικών δραστηριοτήτων που στήριξαν και ενίσχυσαν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις και τα εγκλήματα του Ισλαμικού Κράτους.
Επειδή η απόλυτη εξάλειψη των ημιπαραφρόνων τζιχαντιστών δεν είναι εφικτή, είναι βέβαιο πως το επόμενο διάστημα -και ιδιαίτερα μετά την έναρξη των τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων- (αν ποτέ αυτές αρχίσουν και δεν είναι μία επανάληψη της στάσης του ίδιου του Ερντογάν που σχεδόν ποτέ δεν τιμάει τον λόγο του ή την υπογραφή του) θα υπάρξουν γεγονότα και εξελίξεις που ενδεχομένως θα τραβήξουν το ενδιαφέρον της άλλης ισχυρής δύναμης, της Ρωσίας, η οποία βλέπει να περιθωριοποιείται κατά την πλέον στιγμή της επαναχάραξης του γεωπολιτικού, γεωστρατηγικού και γεωοικονομικού χάρτη του πλανήτη.